Nazwa łacińska: Pogostemon Cablin Część użytej rośliny: suszone liście Pochodzenie: Indonezja Część użytej rośliny: suszone liście Olejek eteryczny z paczuli jest ekstrahowany z rośliny Pogostemon cablin z rodziny mięty i ma bogaty słodko-korzenny zapach piżma. Roślina pochodzi z Malezji i Indii, gdzie znana jest jako „puchaput”. Słowo paczula pochodzi od tamilskiego słowa „pachchaiilai”, które oznacza po prostu „zielony liść”. Olejek paczuli ekstrahuje się z młodych liści, które suszy się i poddaje fermentacji przed destylacją z parą wodną. Olejek ten z wiekiem poprawia swój zapach i moc. Jest bardzo ceniony w pielęgnacji skóry, zwłaszcza w leczeniu. W krajach wschodnich olejek paczuli stosuje się w potpourri i saszetkach między ubraniami, aby nadać zapach, a także odstraszyć pluskwy i owady. Mówi się, że olejek działa równoważąco na emocje i tworzy pełną miłości atmosferę. Stosowany w palniku olejowym łagodzi stany lękowe i depresję. Uważa się, że stosowany w wodzie do kąpieli pomaga przy dolegliwościach skóry i skóry głowy, infekcjach grzybiczych, zatrzymywaniu płynów, niszczy cellulit i łagodzi zaparcia. Ma doskonałe właściwości regeneracyjne tkanek, przyspiesza gojenie i zwalcza infekcje. Dlatego pomaga na trądzik, egzemę, owrzodzenia, wrzody i atleta.Parece stóp. Wydaje się, że paczula została umieszczona wśród indyjskich szali kaszmirowych przed wysyłką do wiktoriańskiej Anglii, aby chronić towar przed molami. Bez tego charakterystycznego zapachu suszonych liści paczuli, szale nie mogłyby być sprzedawane w Anglii. W Europie i Ameryce olejek paczuli i kadzidło były niezwykle popularne w latach 60. i 70. wśród hipisów, ponieważ zapach paczuli zakrywał zapach ciała i zapach spalonych konopi. Paczuli używano jako odżywki do włosów na dredy. W wielu krajach azjatyckich paczula jest również stosowana jako antidotum na ukąszenia węży.